Lawenda staje się coraz popularniejszą rośliną w polskich ogrodach. Jest ceniona głównie ze względu na walory ozdobne w postaci pięknych, pachnących kwiatów. Ponadto jest chętnie uprawiana z uwagi na właściwości lecznicze. Bez względu na jej przeznaczenie lawenda powinna być systematycznie przycinana, co wpływa na jej wzrost i formowanie. Kiedy przycinać lawendę i jak ten zabieg wygląda w praktyce?

Kiedy kwitnie lawenda?

Odpowiednio pielęgnowana roślina kwitnie zazwyczaj dwa razy w roku. Pierwsze kwitnienie trwa od maja do połowy lipca. Drugi raz lawenda może zakwitnąć wczesną jesienią, a jej kwiaty utrzymują się nawet do października. Obfitość kwitnienia jest uzależniona od odmiany i pielęgnacji, w tym zabiegu przycinania rośliny oraz jego regularności.

Do dokarmiania lawendy szczególnie polecamy Florovit Żel do lawendy i innych ziół, który może być stosowany do nawożenia zarówno w pojemnikach jak i roślin uprawnianych w gruncie.

Kiedy przycinać lawendę?

Regularne przycinanie lawendy odmładza roślinę i pomaga utrzymać odpowiedni, gęsty pokrój. Pierwsze cięcie powinno zostać przeprowadzone tuż po posadzeniu lawendy. W przypadku młodych krzewów można przeprowadzić radykalne cięcie, skracając roślinę nawet o połowę jej długości. Lawendę rosnącą już jakiś czas w ogrodzie najlepiej przycinać wiosną lub jesienią i latem. Cięcie wiosenne najlepiej przeprowadzić już pod koniec marca. Latem idealnym terminem jest lipiec lub sierpień. W przypadku cięcia jesiennego optymalny czas to połowa września.

Przycinanie lawendy wiosną

Cięcie wiosenne jest wskazane dla roślin, których nie przycinano jesienią poprzedniego roku. Pierwsze cięcie w sezonie ma na celu zachowanie pokroju rośliny oraz pozbycie się uszkodzonych pędów. Przy przycinaniu wiosną należy mieć na uwadze to, aby nie uszkodzić pędów rośliny, co będzie skutkować słabszym kwitnieniem. Roślinę można ciąć do dwóch trzecich długości pędów, jednak zdrewniałe łodygi nie mogą być przycinane poniżej liści. Zbyt mocno przycięte łodygi lawendy mogą nigdy nie odrosnąć.

Zachęcamy także do lektury artykułu na naszym blogu Uprawa lawendy – kiedy sadzić i jaki nawóz wybrać?

Cięcie lawendy latem

Letnie przycinanie lawendy ma miejsce w momencie, kiedy roślina już kwitnie. Jego celem jest pozbycie się przekwitłych kwiatostanów oraz bezlistnych łodyg, co pobudzi roślinę do ponownego kwitnienia oraz zagęści ją. W trakcie przycinania lawendy powinno się formować krzew na kształt kuli, dzięki czemu ułatwimy dostęp powietrza do rośliny i zapobiegniemy wylęganiu się bardzo długich pędów. W tym terminie najlepiej usunąć jedną trzecią długości pędów. 

Jesienne przycinanie lawendy

Jesienne cięcie lawendy wykonuje się zamiennie z wiosennym. Powinno się go przeprowadzić w ciepły i suchy dzień. Zbyt późne przycięcie lawendy może przyczynić się do przemarznięcia rośliny lub narazić ją na różne choroby. We wrześniu przycinamy wyłącznie młode, zielone pędy, nie naruszając zdrewniałych łodyg.

Przycinanie lawendy - jak robić to prawidłowo?

Przycinanie lawendy wymaga użycia ostrego sekatora. Jej prawidłowe cięcie będzie skutkować obfitszym kwitnieniem oraz zagęszczeniem rośliny. Zabieg ten wymaga również ostrożności, aby nie naruszyć młodych liści i pędów. Żelazną zasadą jest nieprzycinanie lawendy poniżej zielonych pędów, ponieważ nie będzie ona w stanie odrosnąć ze zdrewniałej łodygi.

Na czym polega odmładzające cięcie lawendy?

W sytuacji, kiedy roślina przestanie kwitnąć, a jej pędy są zdrewniałe lub rozrośnie się za bardzo, konieczne będzie odmładzające cięcie lawendy. Celem takiego cięcia jest, jak sama nazwa wskazuje, odrodzenie się rośliny. Tego typu cięcie najlepiej przeprowadzić wiosną lub jesienią. Cięcie odmładzające o połowę wysokości rośliny warto przeprowadzać raz na kilka lat.

Aksamitki są popularnymi roślinami ogrodowymi i doniczkowymi, które kwitną przez cały sezon. Chętnie uprawiane w wiejskich ogrodach coraz częściej sadzone są również w otoczeniu nowoczesnego budownictwa. Ich wymagania co do uprawy są niewielkie, a pielęgnacja nieskomplikowana. Kiedy sadzić i z czym łączyć aksamitki?

Jak wyglądają aksamitki?

Aksamitki to rośliny jednoroczne, spotykane w ogrodach i na balkonach. Pochodzą z Ameryki Północnej i Południowej. W zależności od odmiany rośliny jej kwiaty mogą być żółte, pomarańczowe, brązowe lub kremowe. Osiągają różną wysokość, najczęściej od 30 do 50 cm, ale niektóre dorastają nawet do 120 cm. Aksamitka posiada wzniesione i rozgałęzione pędy. Koszyczki kwiatowe osadzone są na szypułkach. Liście aksamitki mają barwę ciemnozieloną. Wyróżnia je poszarpany brzeg i charakterystyczny zapach, przez co aksamitki potocznie nazywane są śmierdziuszkami. Rośliny cechuje długie kwitnienie. Kwiaty pojawiają się na początku lata i mogą utrzymać się nawet do późnej jesieni.

Kiedy siać aksamitkę?

Wysiew nasion aksamitek do pojemników można rozpocząć już na przełomie marca i kwietnia. W tym celu należy przygotować uniwersalną ziemię, którą warto wzbogacić torfem i piaskiem w równych proporcjach. Optymalna dla aksamitek temperatura kiełkowania to 15℃, siewki pojawiają się już po 5 dniach. Kiedy wytworzą 2-3 liści właściwe można przepikować je do oddzielnych doniczek. Przed wsadzeniem aksamitek do ziemi niezbędne jest ich zahartowanie. Nasiona aksamitek można wysiewać również bezpośrednio do gruntu, ale najwcześniej w drugiej połowie maja, kiedy nie będzie już ryzyka wiosennych przymrozków.

Jak sadzić aksamitkę?

Aksamitki można sadzić do gruntu lub skrzynek balkonowych najwcześniej po 15 maja, ponieważ nie są odporne na mróz. Rośliny sadzimy w odstępach 20-25 cm. Przy sadzeniu aksamitek do donic warto zapewnić im warstwę drenażową z keramzytu lub żwiru, która ochroni roślinę przed ewentualnymi skutkami przelania, np. gniciem. Po posadzeniu aksamitki należy obficie podlać.

Jak uprawiać aksamitki?

Aksamitki są roślinami łatwymi w uprawie, ponieważ wykazują odporność na suszę i niskie temperatury (z wyjątkiem mrozu). Najlepszym stanowiskiem uprawy dla aksamitki jest miejsce słoneczne, ale roślina poradzi sobie również na półcienistych stanowiskach. Co ciekawe, aksamitki dosyć dobrze znoszą częste przesadzanie. Idealną ekspozycją dla tych roślin jest kierunek południowy i zachodni. Najlepiej wzrastają na glebach żyznych i przepuszczalnych. Roślinom należy zapewnić umiarkowane podlewanie. W okresie kwitnienia warto dostarczyć aksamitkom odpowiednie składniki odżywcze za pomocą nawozu do roślin kwitnących. W pielęgnacji tych kwiatów nie powinno się zapominać o regularnym odchwaszczaniu.

Przy uprawie i pielęgnacji aksamitek szczególnie polecamy produkt Florovit nawóz do pelargonii Stosowanie nawozów pozwala na prawidłowy wzrost roślin, a także ich obfite kwitnienie.

Z czym łączyć aksamitki?

Aksamitki idealnie sprawdzają się jako obwódki rabat. Doskonale prezentują się również na tle lawendy, szałwii, nagietka oraz naparstnic. Oprócz tego, że warto łączyć ze sobą różne odmiany tych roślin, aksamitki można też sadzić w warzywniku. Uprawiane w towarzystwie warzyw, ziół i owoców nie tylko dodają uroku grządkom, ale również odstraszają szkodniki, takich jak mszyce, a także ślimaki, krety i gryzonie. Aksamitki są wykorzystywane do tzw. uprawy współrzędnej, czyli do sadzenia wzdłuż upraw. Funkcję odstraszającą pełnią głównie liście. Mieszające się zapachy i barwy roślin mylą szkodniki i tym samym utrudniają im odnalezienie konkretnej rośliny. W rolnictwie aksamitki wysiewa się dla poprawy bioróżnorodności. Rośliny te przyciągają pożyteczne owady, utrudniają erozję gleby i wypłukiwanie z niej składników pokarmowych.

Pomidory to rośliny o wysokich wymaganiach pokarmowych. Systematyczne nawożenie odpowiednio dobranymi preparatami umożliwia uzyskanie dorodnych owoców. Pomidory rosną szybko i obficie owocują, dlatego należy dostarczyć im niezbędne składniki odżywcze. Niewłaściwa pielęgnacja pomidorów oraz nieodpowiednie nawożenie będzie skutkować słabymi plonami. Czym nawozić pomidory by ustrzec się błędów?

Uprawa pomidorów krok po kroku

Uprawę pomidorów można rozpocząć od wysiewu nasion i przygotowania rozsady lub pominąć ten etap, kupując gotowe sadzonki. Nasiona warto wysiać już w marcu. Bez względu na to, czy pomidor będzie uprawiany w gruncie czy w szklarni lub tunelu, należy przygotować dla niego odpowiednie podłoże. Pomidory potrzebują żyznej, dobrze spulchnionej gleby, która zapewni optymalne pobieranie składników odżywczych. Wymagane jest słoneczne stanowisko, które ma bezpośredni wpływ na smak owoców, a także regularne nawadnianie. Krzewy pomidorów powinny być osłonięte przed wiatrem, dzięki temu nie będą narażone na uszkodzenia mechaniczne. W uprawie pomidorów nie można zapominać o usuwaniu tzw. „wilków”, czyli pędów wyrastających z kątów liści. Krzew należy prowadzić na maksymalnie dwa lub trzy pędy.

Czym i kiedy nawozić pomidory?

Podłoże warto przygotować jeszcze przed posadzeniem pomidorów. Glebę można zasilić obornikiem lub kompostem. Pomidory wykazują największe zapotrzebowanie na składniki odżywcze podczas wzrostu i w momencie zawiązywania owoców. Około 3 tygodnie po posadzeniu roślin dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie nawozów mineralnych. Ostatnie dokarmianie powinno odbyć się około miesiąc przed zakończeniem uprawy pomidorów. W przypadku pomidorów świetnie sprawdzają się nawozy mineralne jednoskładnikowe i wieloskładnikowe oraz preparaty organiczne, w tym nawozy produkcji własnej.

Mineralne nawozy jednoskładnikowe

Stosowanie w uprawie pomidorów nawozów jednoskładnikowych może sprawiać pewne problemy, ponieważ tą metodą łatwo przenawozić rośliny. Nawozy jednoskładnikowe nie zawierają mikroelementów, które ułatwiają kwitnienie i zawiązywanie owoców oraz wpływają na wybarwienie owoców. Zapobiegawczo można stosować saletrę wapniową, ponieważ niedobór tego składnika u pomidorów skutkuje tzw. suchą zgnilizną, czyli zaburzeniem fizjologicznym.

Nawozy wieloskładnikowe do pomidorów

Wieloskładnikowe nawozy do pomidorów to znacznie korzystniejsze rozwiązanie, szczególnie, jeśli są to preparaty dedykowane konkretnie dla tych roślin. Ich zbilansowany skład i zawartość kluczowych pierwiastków (azot, potas, fosfor, wapń, magnez), a także mikroelementów, takich jak bor, miedź, żelazo, mangan i cynk, zapewniają odpowiednie zaspokojenie potrzeb pokarmowych rośliny. Najlepiej wybrać gotowe nawozy z przeznaczeniem do pomidorów, które zawierają wszystkie niezbędne substancje pokarmowe w optymalnych ilościach.

Organiczne nawożenie pomidorów - kompost, biohumus i gnojówki roślinne

W okresie wegetacyjnym pomidory można ściółkować dojrzałym kompostem, który dostarczy podstawowe składniki pokarmowe i wzbogaci glebę w próchnicę. Doskonałe efekty przynosi także stosowanie gnojówek roślinnych, które należą do nawozów ekologicznych. Najłatwiejszym do zastosowania nawozem organicznym jest granulowany obornik. Dokarmianie krzewów można uzupełnić również mączką bazaltową.

Jak nawozić pomidory - najczęściej popełniane błędy

Niedobór składników pokarmowych lub niewłaściwe proporcje podczas nawożenia pomidorów mogą prowadzić do pojawienia się niepokojących oznak na naziemnych częściach rośliny. Deficyt fosforu objawia się przebarwionymi liśćmi o fioletowym połysku. Jeśli pomidorom brakuje potasu, to roślina jest mniej odporna na suszę i szybciej więdnie. Braki azotu skutkują jasnymi plamami na liściach, a wzrost krzewu jest znacznie spowolniony. W przypadku niedoboru magnezu liście pomidorów mają jasne przebarwienia pomiędzy nerwami, chociaż taki objaw może być też rezultatem przenawożenia potasem i wapniem. Deficyt żelaza może skończyć się chlorozą widoczną na najmłodszych liściach. Liście pomidorów mogą ulegać skręcaniu i wysychaniu, jeśli nie dostarczymy im odpowiedniej ilości wapnia. Wówczas pojawia się również sucha zgnilizna wierzchołków owoców.

Hortensja (Hydrangea) to popularny krzew ogrodowy, chętnie uprawiany ze względu na piękne kwiaty. Posiada kuliste kwiatostany o barwie różowej, białej lub niebieskawej, kwitnie od czerwca do września. W celu zapewnienia obfitego kwitnienia hortensji należy dostarczyć im odpowiednie składniki odżywcze. W uprawie hortensji kluczowe znaczenie ma prawidłowe nawożenie. Nawóz do hortensji decyduje o intensywności kwitnienia, wybarwieniu kwiatów oraz zimowaniu rośliny. Czym i kiedy nawozić hortensje?

Kilka słów o uprawie hortensji

Do najczęściej uprawianych hortensji należą odmiany ogrodowe, bukietowe, krzewiaste oraz pnące. Najbardziej wymagająca jest hortensja ogrodowa, chociaż wszystkim odmianom należy zapewnić odpowiednie warunki uprawy. Ważnym zabiegiem w przypadku hortensji jest nawożenie, które wspomaga kwitnienie oraz ułatwia roślinom zimowanie. Wszystkie gatunki hortensji preferują żyzną glebę o kwaśnym odczynie, dlatego należy unikać nawozów, w których składzie znajduje się wapń.

Objawy niedoborów składników odżywczych u hortensji

Deficyty substancji odżywczych u hortensji skutkują występowaniem widocznych objawów na roślinie. Po zaobserwowaniu pierwszych objawów choroby dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie nawozów płynnych, ponieważ rozpuszczone składniki preparatu roślina może łatwiej pobrać z gleby. Jeśli u rośliny zaobserwujemy chlorozę liści, nawożenie hortensji istnieje możliwość, że z powodu zbyt wysokiego pH roślina ma problem z pobieraniem składników mineralnych. Warto jest w takiej sytuacji zbadać odczyn podłoża. W razie potrzeby należy go obniżyć przy użyciu nawozu o właściwościach zakwaszających.

Kiedy nawozić hortensje?

Nawożenie hortensji powinno się rozpocząć już wczesną wiosną, tuż po rozmarznięciu ziemi. Najczęściej jest to marzec lub przełom marca i kwietnia. Po wstępnym nawożeniu hortensje nawozi się przez cały okres wegetacyjny, aż do później jesieni. Rodzaj nawozu należy dostosować do stanu rośliny oraz pory roku. W okresie największego wzrostu, czyli wiosną i latem, niezbędne jest nawożenie hortensji przynajmniej raz w miesiącu środkami z zawartością azotu. Preparatami azotowymi nawozimy najpóźniej do końca sierpnia, ponieważ w kolejnych miesiącach roślina przygotowuje się do zimy. Jesienią, czyli we wrześniu i październiku, hortensje należy nawozić preparatami bogatymi w potas i fosfor. Wzmocnią roślinę i zapewnią jej odporność na przemarzanie. W tym okresie można również sięgnąć po nawozy organiczne, przykładowo obornik i kompost.

Jak nawozić hortensje?

Jeśli nawożenie hortensji ma przynieść oczekiwane efekty, konieczne jest utrzymanie kwaśnego odczynu gleby. Nieodpowiednie pH podłoża przełoży się na gorsze pobieranie składników pokarmowych, a w efekcie na widoczne objawy niedoborów składników mineralnych. Płynne nawozy do hortensji należy rozcieńczyć z wodą w proporcjach podanych na etykiecie produktu. Składniki pokarmowe z roztworu są szybciej dostępne dla roślin.Taka forma stosowania jest szczególnie wygodna w przypadku hortensji w donicach. Jeśli stosujemy nawozy granulowane, to niezbędne jest podlanie rośliny po rozsypaniu granulek, co jest niezbędne dla rozpuszczenia nawozu i uwalniania składników mineralnych. Nawozy organiczne należy rozsypać wokół rośliny i delikatnie wymieszać z podłożem, co najmniej na głębokość 20 cm. Wymieszanie nawozu z glebą wpływa korzystnie na jego rozkład i zapobiega utracie azotu. Należy pamiętać, że odpowiednie nawodnienie wpływa na pobieranie składników pokarmowych z gleby.

Czym nawozić hortensje?

Nawożenie hortensji może odbywać się za pośrednictwem nawozów mineralnych i organicznych. Jeśli chodzi o nawozy mineralne, to powinny one zostać odpowiednio dobrane. Najlepszym rozwiązaniem są środki dedykowane dla tego gatunku roślin, które odżywiają rośliny i zapewnią utrzymanie kwaśnego podłoża. Możliwe jest również nawożenie hortensji obornikiem granulowanym, kompostem czy humusem. Nawozy organiczne zawierają podstawowe składniki pokarmowe, poprawiają jakość podłoża, a także wzbogacają je w próchnicę i materię organiczną. Jednak mogą być niewystarczające, szczególnie jeśli mamy do czynienia z ubogą w składniki odżywcze glebą.

Papryka, jako źródło witamin C, A i E oraz innych niezbędnych minerałów, zaliczana jest do najzdrowszych warzyw. Uprawa tej rośliny nie musi wcale być skomplikowana, chociaż papryka posiada określone wymagania. Podstawą sukcesu w uprawie papryki jest zdrowa rozsada, odpowiednie nawożenie oraz wysokiej jakości podłoże. Warto podjąć się tego zadania, którego rezultatem będą własne plony.

Jak sadzić paprykę?

Papryka powinna być uprawiana wyłącznie z rozsady, którą należy przygotować już w marcu. Nasiona powinno się wysiać do kuwet i ustawić w ciepłym, nasłonecznionym miejscu. Kiedy siewki papryki osiągną 2-4 liści należy je przepikować do małych doniczek. Paprykę pod osłonę można wsadzić na początku maja w odległości 30-40 cm. Glebę, w której będzie uprawiania, można ściółkować słomą lub włókniną. Dzięki temu zabiegowi zachowana zostanie odpowiednia wilgotność oraz temperatura podłoża. Jeśli planujemy uprawę papryki w gruncie, to warto wybrać w tym celu ciepłe, słoneczne, a dodatkowo osłonięte od wiatru miejsce. Gleba powinna być żyzna, próchnicza oraz bogata w składniki pokarmowe. Rozstaw pomiędzy sadzonkami papryki powinien wynosić około 40x40cm. Termin sadzenia tych warzyw do gruntu to końcówka maja, po przejściu wiosennych przymrozków.

Jak pielęgnować paprykę?

Ze względu na fakt, że papryka występuje naturalnie na kontynencie amerykańskim, należy wziąć pod uwagę jej wymagania uprawowe. W pielęgnacji papryki niezbędne jest zapewnienie jej temperatury w przedziale 20-27℃, dużej wilgotności oraz odpowiedniego nawożenia. Takie warunki najłatwiej stworzyć roślinie pod osłoną, dlatego najlepsze rezultaty uprawy tej rośliny osiąga się w szklarniach i tunelach foliowych. Papryka uprawiana w gruncie także wymaga ściółkowania podłoża. Do tego celu stosuje się słomę, kompost lub ciemną włókninę. W pielęgnacji papryki zalecane jest również jej przycinanie. Jedna zasada mówi o tym, aby pozostawić najwyżej cztery pędy rośliny w celu zapewnienia owocom odpowiedniej ilości światła słonecznego. Konieczne jest również regularne przycinanie nowo wyrastających pędów.

Uprawa papryki w donicach

Uprawianie papryki w doniczkach na balkonie lub tarasie jest również możliwe. Konieczne jest dobranie odpowiedniej wielkości pojemnika oraz wypełnienie go żyzną i bogatą w składniki pokarmowe ziemią kompostową. Donica z paprykami musi zostać umieszczona w ciepłym, słonecznym i przewiewnym miejscu.

Jak często podlewać paprykę?

Papryka wymaga obfitego podlewania. Przez cały okres wzrostu roślinie należy zapewnić optymalną wilgotność podłoża, ponieważ nie toleruje suszy. W przypadku papryki rosnącej w gruncie niezbędne jest podlewanie jej co kilka dni. Tutaj najlepiej sprawdza się deszczówka. Podlewając paprykę, należy jednak unikać mocnego zraszania liści. Mokre części rośliny mogą przyspieszyć rozwój chorób grzybowych. Papryka uprawiana w donicy także wymaga systematycznego nawadniania, najlepiej codziennie. Brak regularnego nawadniania w okresie zawiązywania owoców może skutkować ich zrzucaniem.

Czym nawozić paprykę?

Uprawa papryki wymaga dostarczania jej dużej ilości składników odżywczych, aby zapewnić roślinie odpowiedni rozwój. W tym celu najczęściej stosuje się nawozy wieloskładnikowe, np. Azofoskę. Paprykę uprawianą w donicy na balkonie lub tarasie powinno się dokarmiać nawozami organicznymi (np. humusem). Można również zastosować specjalistyczny nawóz z przeznaczeniem do papryk, który będzie idealnie odpowiadał potrzebom rośliny. W uprawie papryki sprawdza się też obornik granulowany, który można z powodzeniem stosować przez cały okres wegetacyjny, w miarę możliwości mieszając granule z podłożem.